บทที่ 272

เจี่ยนซือเฉินส่ายหน้าพลางชี้ไปที่ตำแหน่งหัวใจของเขา แล้วพูดออกมาทีละคำอย่างหนักแน่นว่า “ผมไม่ได้โกหกแม่จริงๆ นะครับ ตรงนี้... ผมรู้สึกได้... ผมกับเยวี่ยเยวี่ยเป็นฝาแฝดกัน เรามีสัมผัสพิเศษถึงกัน สัมผัสระหว่างผมกับน้องยังไม่หายไป ผมมั่นใจว่าน้องยังมีชีวิตอยู่ กำลังรอให้พวกเราไปช่วย”

เจี่ยนซือร้องไห้พล...